جمهوری اسلامی ایران با پرتاب ازمایشی ماهواره سفیر-۱ در تاریخ ۱۷ اوت ۲۰۰۸ اولین قدم ها را برای پرتاپ ماهواره به فضا برداشت. در این تاریخ ایران اولین سفیر را که فاقد محموله بود به فضا پرتاب کرد. در همان روز رضا تقیزاده رئیس سارمان هوا و فضای جمهوری اسلامی در گفتگو با صدا و سیما خبر پرتاب موفقیت امیزه ماهواره بر سفیر به فضا را مخابره کرد و اعلام کرد که  سفیر موفق شده است ماهواره ای ساختگی در ۶۵۰ کیلومتری از زمین و در مدار لئو قرار دهد.

هر چند که طبق روال معمول کشورهای غربی و در راس انها امریکا اعلام کردند که این ازمایش موفقیت امیز نبوده و ایران به انچه میخواسته است نرسیده است.این اظهارات با پاسخ محکم طرف ایرانی مبنی برا پرتاب ماهواره امید ظرف شش ماه کمتر پاسخ داده شد.

در این زمان مقامات رسانه ها و متخصصین غربی جنگ روانی شدیدی را بر عیله ایران به راه انداختند مبنی بر پیشرفته نبودن این پرتابگر که نمونه ای از این اظهارات را در زیر مطالعه می فرمایید

نشریه دفاعی "جینز" همان ماه در گزارشی ضمن تایید موفقیت آمیز بودن پرتاب افزود که فناوری آن از موشک شهاب-۳ ایران برتر نیست.

این نشریه نوشت: "بیانیه های ایران حاکیست که پرتاب دو مرحله ای بوده است که نشان دهنده بهبود چشمگیر در توانایی های ایران خواهد بود... با این حال معاینه نزدیکتر تصاویر پرتاب نشان می دهد که این یک موشک یک مرحله ای با سوخت مایع است."

البته ناگفته نماند که ماهواره بر سفیر-۱ شباهت ظاهری بسیار زیادی به موشک شهاب-۳ داشت و از لانچر مخصوص پرتاب این موشک پرتاب شد.

سرانجام ایران در تاریخ ۲ فوریه ۲۰۰۹  به وعده خود عمل کرد و ماهواره تماما ایرانی امید را به وسیله پرتابگر کاملا ایرانی سفیر-۲ به فضا پرتاب کرد.سفیر-۲ براساس برنامه‌های از پیش تعیین شده ماهواره امید در مداری بیضوی با حضیض ۲۵۰ کیلومتر و اوج حدود ۵۰۰ کیلومتر در فضا قرار داد .

حتی سازمان فضانوردی آمریکا، ناسا، پرتاب ماهواره ملی امید به مدار زمین را تایید کرد. تایید ناسا در این خصوص در حالی صورت گرفت که مسوولان آمریکا این پیشرفت علمی از سوی ایران را یک نگرانی قلمداد کرده بودند و باوجود تایید این مساله از سوی ناسا، مطمئنا نگرانی‌های آنها افزایش یافته است.

یکی دیگر از نکات قابل توجه در خصوص ماهواره ملی امید و موشک سفیر که وظیفه حمل این ماهواره را برعهده داشته این است که جمهوری اسلامی ایران در شرایط تحریم، به چنین توانمندی دست یافته و توانسته است با تکیه بر دانش بومی با موشک سفیر که یک موشک دو مرحله‌ای است این ماهواره را به فضا پرتاب کند.

این واقعه و پرتاب ماهواره ایرانی امید توسط ماهواره بر سفیر در حالی صورت پذیرفت که تا قبل از این ایران یک ماهواره فعال در فضا در اختیار داشت،ماهواره سینا-۱ که در سال ۸۴ و توسط ماهواره بر روسی Cosmos-۳m  و از پایگاه فضایی Plesetsk در مدار قرار گرفته بود و پرتاب ماهواره ایرانی که با ماهواره بری ۱۰۰% ایرانی  در فضا قرار گرفته بود باعث بهت و حیرت جهانیان گشت و نوید اینده ای روشن ایران در فضا را می داد.

پیش از ایران هشت کشور؛ شوروی (۱۹۵۷)، ایالات متحده آمریکا (۱۹۵۸)، فرانسه (۱۹۶۵)، ژاپن (۱۹۷۰)، چین (۱۹۷۰)، بریتانیا (۱۹۷۱)، هند (۱۹۸۰) و اسرائیل (۱۹۸۸) مستقلا موفق به پرتاب ماهواره شده بودند.

«ماهواره بر سفیر۲» موشک حامل ماهواره از کلاس سبک به شمار می‌رود که قادر است ماهواره‌ای سبک را در مدار LEO قرار دهد. کمترین ارتفاع مدار آن ۲۵۰ کیلومتر و ارتفاع اوج آن در حدود ۵۰۰ کیلومتر است، «ماهواره بر سفیر۲» دو مرحله‌ای بوده و در هر مرحله از موتورهای جداگانه استفاده شده است.
بخش محموله نیز بر روی مرحله دوم نصب می شود، محموله متشکل از ماهواره، آداپتور و فیرینگ می باشد.
فیرینگ پوشش محافظ دو تکه‌ای می باشد که بر روی مرحله دوم نصب شده و ماهواره را در بر می‌گیرد و از آن در برابر شرایط نامساعد محیطی محافظت می‌کند، این پوشش به محض خروج از جو باز شده و جدا می‌گردد. طول «ماهواره بر سفیر۲»در حدود ۲۲ متر، قطر آن ۱ / ۲۵ متر و وزن آن بالغ بر ۲۶ تن است.

 

 

ارسال محموله به فضا معمولاً با موشک های غول پیکر انجام می شود و تنها مراکزی می‌توانند وارد این مقوله شوند که ساختار کارشناسی و فناوری لازم را دارا باشند، پرتاب «سفیر امید» با اینکه پله اول در این مسیر
می‌باشد، لاکن پرتاب یک ماهواره بر ۲۶ تنی جهت قراردادن یک ماهواره در مدار بیضوی ۵۳۰-۲۵۰ کیلومتری می‌باشد.
این مهم با تکیه بر سوابق تجربی مراکز هوافضایی جمهوری اسلامی ایران که تا کنون بارها موشک‌های بزرگی را برای تست‌های مختلف و از جمله تست کاوشگر پرتاب نموده‌اند قابل انجام می‌باشد، این مراکز هستند که با داشتن سیستم‌های مدیریتی و کیفیتی بالا و داشتن متخصصین مورد نیاز می‌توانند ضریب اطمینان لازم برای اینگونه ماموریت‌ها را ایجاد نمایند.
نکته مهم اینکه در «ماهواره بر سفیر۲»بیش از ۱۰ هزار تنوع قطعه به کار رفته است.
سهم قطعات پیچیده صنعتی در آن قابل توجه است و تمام قطعات تولیدی آن در صنایع داخلی ساخته می‌شود.

الف: بخش طراحی و تحقیقات
برای تحقیقات، طراحی و تولید یک «ماهواره‌بر» بخش طراحی با توجه به انتظارات کارفرما طراحی کلان «ماهواره بر» را انجام می‌دهد و سپس مشخصات مورد نیاز خود را از مجموعه‌های موتور و پیشرانه، سوخت، هدایت و کنترل، سازه و محفظه ی ماهواره معلوم می‌نماید.
پس از آن صنایع سیستم، به عنوان کارفرما برای سازنده اجزاء فوق عمل کرده پروژه‌های مختلفی برای هر یک از صنایع تعریف می‌کند.

ب: صنایع موتور
«ماهواره بر سفیر ۲» دارای دو موتور مرحله یک و مرحله دو می باشد که هر دو در این صنایع ساخته می‌شود. موتور مرحله اول که موتور اصلی پرتاب می باشد قادر است محموله ۲۶ تنی را تا ارتفاع ۶۸ کیلومتر حمل نماید و پس از آن با جدایش مرحله اول مامویت موتور مرحله دوم شروع می شود که خود از دو موتور تشکیل شده است و علاوه بر ایجاد پیش رانش با تغییر زوایه امکان کنترل مرحله دوم سفیر را فراهم می نماید. در صنایع موتور فرایندهای پیچیده‌ای در ساخت قطعات، محفظه موتور، انژکتورها و توربوپمپ‌ها وجود دارد که تماماً با توان داخلی انجام می‌شود.

 

 

ج: صنایع سازه
سازه‌های فضایی به خاطر نوع کابرد از ویژگی های خاص برخوردارند، و علاوه بر سبک بودن بایستی دارای تحمل خوب مکانیکی باشند تا در برابر فرکانس‌های لرزش و تنش‌ها و فشارهای درونی و بیرونی مقاومت نمایند.
لذا به تخصص بالای طراحی و فناوری قابل قبول تولید نیاز است تا مواد مورد نظر انتخاب شده و اجزاء ساخته شوند و به روش‌های علمی و مهندسی اتصالات صورت گیرد.

د: صنایع سوخت
«ماهواره بر ها» در جهان از سوخت های خاص استفاده می نمایند که تامین آنها به هیچ وجه از منابع خارجی میسر نمی باشد لذا در این صنایع تاسیسات صنعتی سوخت های مورد نیاز ایجاد شده که توانایی تامین نیازهای صنایع موتور و بخش‌های تحقیقاتی را دارا می باشد. مهندسین طراحی در این صنایع بدون نیاز به کمک خارجی کارخانجات لازم را طراحی و به بهره برداری رسانیده‌اند.

هـ: صنایع هدایت کنترل
در این صنایع ده ها مجموعه الکتریکی و الکترونیکی که در سامانه پرتاب ماهواره کاربرد دارند، طراحی و ساخته می‌شود. قطعات الکترونیک را بخش آماد تهیه می‌کند و قطعات تولیدی در بخش‌های صنعتی تولید می شوند بلوک‌های کامپیوتر پرواز، سیستم ناوبری، منابع تغذیه، باطری‌ها، عملگرها، فشارسنج‌ها، کابلاژ و کلیه تسترهای ذاتی بلوک‌ها، تستر «ماهواره بر» و تستر پرتاب در این صنایع طراحی و ساخته می‌شوند.

و: صنایع تجهیزات پرتاب
در این صنایع کلیه تجهیزات حمل و آماده‌سازی «ماهواره بر» و تجهیزات میدان تست و پرتاب «ماهواره بر» ساخته شده و نصب می‌گردند برج سرویس مستقر در میدان نیز در این صنایع طراحی و ساخته شده است. همچنین آماده سازی قبل از پرتاب و شارژ سوخت در این میدان انجام می‌گردد.

ز: صنایع ساخت سنسور
در صنایع هوافضایی ساخت سنسورهای شتاب و سرعت از عوامل تعیین کننده است و توانمندی در این زمینه گام مهمی در ساخت سیستم‌های ناوبری به شمار می‌آید.

 

 

   
عملکرد: پرتابگر ماهواره
کشور سازنده: ایران
سازنده: سازمان فضایی ایران
طول: ۲۲ متر
قطر: ۱.۲۵ متر
وزن: ۲۶ تن
پیشرانه: موتور ۲مرحله ای

 
ایران و برنامه آینده(ماهواره بر سیمرغ)

موتور ماهواره بر سیمرغ از دیگر دستاوردهای پژوهشگران کشور است که با دستیابی به این فناوری از این پس کارخانجات ساخت موتور ماهواره برها قادر خواهند بود که موتورهای مورد نیاز حامل ماهواره را تولید کنند. این قابلیت، مرحله نوینی برای طراحی ماهواره برای آینده است.
 ساخت موشک ماهواره بر سیمرغ بعد از پرتاب موفق ماهواره بر سفیر در برنامه کاری سازمان صنایع هوافضا قرار گرفت.
با عنایت به خواست و تاکید مقام معظم رهبری مبنی بر ضرورت برخورد جهادی در کسب علوم و فناوری های جدید و قطع تمام وابستگی ها، این کار حاصل تلاش بی وقفه و شبانه روزی دانشمندان و متخصصان جوان کشورمان به منظور اجرای برنامه های فضایی کشور و قطع وابستگی به کشورهای صاحب فناوری فضایی می باشد.ماهواره بر «سیمرغ» موشکی دومرحله ای با سوخت مایع بود که ماموریت اولیه آن قرار دادن ماهواره «طلوع» به جرم حداقل ۱۰۰کیلوگرم در مداری با ارتفاع حضیض ۵۰۰ کیلومتر و زاویه میل مداری ۵۵ درجه را داشته و همچنین قادر به تزریق ماهواره هایی با جرمی در حدود ۸۰۰ کیلوگرم در مدارات نزدیک به زمین یا LEO می باشد.ارتفاع این ماهواره بر حدود ۲۶ متر و قطری در حدود ۵/۲ متر می باشد. وزن این موشک در لحظه استارت به حدود ۱۰۰ تن خواهد رسید.ماهواره بر سیمرغ با استفاده از نسل جدید و پیشرفته موتورهای سوخت مایع قادر خواهد بود به سرعتی برابر ۷۵۰۰ متر بر ثانیه جهت تزریق ماهواره در مدار ۵۰۰ کیلومتری دست یابد.
در مرحله نخست این ماهواره بر از موتور ۱۲۸ تن به همراه یک موتور کنترلی ۱۵ تن استفاده می شود که در مجموع تراست این مرحله به ۱۴۳ تن خواهد رسید.این موتور می تواند در ماهواره برهایی با قدرت زیادتر نیز در آینده مورد استفاده قرار گیرد.

خصوصیات  فنی ماهواره بر سیمرغ      
 
عملکرد: پرتابگر ماهواره
کشور سازنده: ایران
سازنده: سازمان فضایی ایران
طول: ۲۶ متر
قطر: ۲.۵ متر
وزن: ۷۷ تن
وزن محموله: ۶۰ کیلوگرم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: